Niet een strijd van ik tegen hij, maar het gezamenlijk product staat centraal als je een klus samen wilt uitvoeren. Je bereikt alleen iets door synergie-denken en het besef van wederzijdse afhankelijkheid. Het resultaat hangt vooral af van de bereidheid om collegiaal optimaal samen te werken. Je hoeft elkaar niet aardig te vinden om samen te kunnen werken. Eigenbelang moet je opzij zetten voor het gezamenlijk belang met als opbrengst een optimaal product of een geslaagd project. Voorbeeld zijn de aannemer die de tegelzetter, verwarmingsmonteur en de elektricien inhuurt, maar ook de twee wijkzusters samen aan je ziekbed. Je kunt niet alles alleen. Samenwerkingsrelaties kun je als volgt indelen:

• WIN-VERLIES De samenwerking is vooral gericht op je eigen voordeel en niet op de gevolgen voor de collega’s. Jouw winst betekent het verlies van anderen.
• VERLIES-WIN In deze samenwerking bewaak jij onvoldoende je eigen belang. Je laat het belang van anderen prevaleren boven dat van jou.
• WIN-WIN Je bent je in deze samenwerking bewust van het te bereiken doel, zowel jouw belang als dat van de meewerkende partijen. Je zoekt naar oplossingen waar alle partijen goed mee kunnen leven. Door deze win-win-houding investeer je in de samenwerking met alle betrokken partijen. Een tiental aandachtspunten zijn bij collegiaal samenwerken belangrijk:

1. Start met het vaststellen wat beider behoeften zijn in het project. Stel vast wat je precies voor resultaat wilt bereiken. Dat kan zowel van emotioneel belang (zoals referentie of aanzien) als van praktisch of financieel belang zijn. Misschien was het wel jouw project en wil jij ook de eer!
2. Zorg voor duidelijkheid over het doel en de duur van de samenwerking, het op te leveren product en de aflevertermijn.                                               
3. Word het eens over de verdeling van de werkzaamheden. Regel wat er gebeurt bij vakanties, ziektes of vrije dagen (sterfgevallen).
4. Maak afspraken over leveringsvoorwaarden, tijdregistratie, tarieven en factureerwijze maar ook over intellectueel eigendom en geheimhoudingsplicht.         
5. Wees sensitief naar je collega’s. Zorg dat je het project ook benadert vanuit de ander. Probeer te begrijpen wat de behoeften en verlangens van die ander zijn. Check goed of deze ook kloppen en verwezenlijkt kunnen worden. Wat wil en moet hij eruit halen om happy te zijn?
6. Heb ook aandacht voor verborgen belangen van collega’s. Kijk verder dan je neus lang is en probeer erachter te komen waar het hen echt om gaat. Blijf gelijken van elkaar want je wilt later ook kunnen samenwerken.
7. Denk in termen van gezamenlijke resultaten. Stel vast welke doelen jullie samen willen bereiken om beiden van een succesvolle samenwerking te spreken. Zorg dat de partij die duidelijk minder inbreng heeft zich toch net zo waardevol voelt als de bovenliggende partij.
8. Bespreek samen alle opties om het gewenste resultaat te bereiken. Bedenk samen concrete mogelijkheden om allebei winst te behalen uit het traject, zodat geen van de partijen zich gebruikt voelt maar het gevoel overhoudt een waardevolle bijdrage geleverd te hebben aan een gezamenlijk project. Het project moet voor beide partijen een referentie vormen!
9. Blijf elkaar informeren over de voortgang in het project en vooral daar waar het spaak dreigt te lopen. Zaken voor elkaar geheimhouden, is de snelste manier om een project in het honderd te laten lopen. Samenwerken betekent vooral eerlijk zijn naar elkaar en de ander goed op de hoogte houden, vooral als het fout dreigt gaat.
10. Maak afspraken hoe je uit elkaar gaat, met andere woorden: hoe je de samenwerking beëindigt.

Je hebt je nieuwe activiteit gestart en bent een tijdje lekker bezig. Je hebt het gevoel dat het wel goed gaat maar je vraagt je af of je voldoende winst maakt. Je hebt een businessplan geschreven dat is gebaseerd op een netto winstmarge van acht procent maar je ontdekt dat je na het eerste halfjaar zelfs helemaal niet in de buurt komt van dat cijfer. Je weet zelfs niet zeker of je alle noodzakelijke variabele kosten hebt ingecalculeerd. De oplossing is deze: voer een break-evenanalyse uit. Dat is een methode om te berekenen of je wel je break-even punt hebt bereikt. Pas als je dat gedaan hebt, kun je terugkeren naar de weg naar winstgevendheid. De rekenformule hangt af van het product of de dienstverlening:

Indien je een product verkoopt:

1. Vind uit welke items onder de rubriek vaste kosten Deze kosten blijven ongeveer hetzelfde, onafhankelijk van de omzetten in die periode. Dit zijn huur, lease, reclame, bank en financieringskosten.
2. Bepaal je variabele kosten. Dit zijn kosten, die specifiek te maken hebben met de fabricage en verkoop van je producten, zoals: inkoop, materialen, commissies, transportkosten maar ook overige verkoopkosten en dergelijke.
3. Vind uit welke items noch bij de vaste kosten noch bij de variabele kosten horen, bijvoorbeeld marketing en advertentiekosten.
4. Tel bovengenoemde drie items op: dit zijn je totale kosten.
5. Neem het bedrag van de totale omzet en trek daar de variabele kosten van af om je winstmarge te bepalen. Je totale vaste kosten, gedeeld door je percentage winst geeft je omzet break-evenpunt in euro’s.
6. Om je break-evenpunt in producten te bepalen, deel je je winstmarge door het totale aantal units, die je gefabriceerd hebt. Daarna deel je de totale vaste kosten door de winstmarge per unit.

Indien je een service of dienst verkoopt, gaat de berekening volgt:

7. Voer bovengenoemde eerste vier stappen uit .
8. Deel je totale inkomsten door je totale kosten

Als je inkomsten boven de kosten uitkomen, ben je winstgevend. Zo niet, dan zul je de inkoopkosten en/of productiekosten moeten verlagen of veel meer verkopen. Ga snel over tot actie, want als je niets doet, kan het snel afgelopen zijn met je activiteit.

Verkoopprijs minus inkoopprijs = brutowinst
Brutowinst min gemiddelde bedrijfskosten = nettowinst

Brutowinst is de winst voor aftrek van belastingen en afschrijvingen.  Nettowinst is de brutowinst na aftrek van belastingen en afschrijvingen.

Winstmarge in procent per eenheid verkocht product bereken je zo:
Verkoopprijs minus kostprijs, gedeeld door de kostprijs is de winst in procenten.

Als je tijdelijk niet in staat bent om aan je betalingsverplichtingen te voldoen dien je surseance van betaling aan te vragen bij de rechtbank. Dat kan zijn omdat je te weinig omzet en winst (marge) gemaakt hebt of omdat de projecttermijn te lang duurt voordat je betaald krijgt en daarom in financiële problemen komt. Surseance houdt in dat je tijdelijk uitstel van betaling krijgt. Meestal gebeurt dit voor een termijn van 12 tot 18 maanden. In die tijd kun je de noodzakelijke maatregelen treffen om je financiële zaken op orde te krijgen. Op deze wijze wordt voorkomen dat je per omgaande failliet wordt verklaard terwijl dat niet altijd de juiste oplossing voor je probleem is. Of een surseance bij jou past is afhankelijk van de reden waarom je in de problemen bent gekomen. Wellicht biedt een schuldsanering een veel betere oplossing voor jouw situatie. De volgorde is dan als volgt:

1. Surseance aanvragen. Je kunt uitsluitend een verzoek tot surseance bij de rechtbank indienen via een advocaat. Je levert je financiële gegevens aan plus de lijst van schuldeisers (je crediteuren). Vooral je onderhanden werk en je uitstaande opdrachten zijn daarbij van belang! Binnen 24 uur verleent de rechtbank dan een voorlopig akkoord. Daarna maakt hij een definitieve beslissing bekend.
2. De rechtbank beslist tot een definitieve surseance. Voordat de rechtbank tot een definitieve surseance beslist zal hij eerst de schuldeisers de gelegenheid geven om te worden gehoord. Deze mogen hierover stemmen. Indien de rechtbank beslist om een definitieve surseance te verlenen mogen de schuldeisers die niet hebben gestemd nog hoger beroep aantekenen.
3. De rechtbank weigert surseance. Het kan zijn dat je aanvraag door de rechtbank geweigerd wordt. In dat geval wordt je failliet verklaard en dien je een advocaat in de arm te nemen om hoger beroep te laten aantekenen tegen de weigering van de rechtbank om een definitieve surseance te verlengen.
4. Faillietverklaring (geen surseance). Het kan zijn dat de rechtbank geen verdere toekomst voor je activiteiten ziet en daarom een definitieve surseance zal weigeren. In dat geval zul je per omgaande failliet worden verklaard. Je hebt nog wel de mogelijkheid om je advocaat hoger beroep te laten aantekenen tegen het faillissement om zodoende alsnog een definitieve surseance te verkrijgen.
5. Er wordt een bewindvoerder aangesteld. Deze zal je adviseren en helpen bij de onderhandelingen met de schuldeisers. Hij beheert (in samenwerking met jou) je banksaldo en je vermogen. Hij dient wel al je beslissingen goed te keuren en in het belang van je bedrijf moeten zijn om zodoende de beste kans te bieden dat schuldeisers betaald kunnen worden. Hij is ook degene die in de vergadering van schuldeisers een betalingsregeling zal overeenkomen (beslist door de meerderheid). Zij krijgen dan allen een gelijk percentage van de vordering uitbetaald. Het niet betaalde gedeelte kunnen zij later niet meer opeisen, ook als het je weer goed gaat met je bedrijf. De rechtbank zal zo’n akkoord bevestigen.